تأثیر سطح تمرین بر نمو و بالیدگی جنسی دختران ورزشکار نوجوان

هدف تحقیق: ژیمناست ها قامت کوتاه و بلوغ دیررس دارند. تشخیص اینکه آیا نمو و بالیدگی جنسی در دختران ورزشکار نوجوان در کشور ما به طور معکوسی تحت تأثیر قرار می گیرد یک نیاز است لذا هدف این تحقیق، بررسی آثار سطح تمرین بر نمو و بالیدگی جنسی دختران ورزشکار نوجوان بود. روش شناسی: این مطالعه مقطعی و از نوع پس رویدادی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه دختران ورزشکار نوجوان 17-9 ساله در سه رشته ژیمناستیک، والیبال و تنیس روی میز شهر اراک بودند. 49 ژیمناست، 83 والیبالیست و 38 بازیکن تنیس روی میز به روش خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه ارزیابی فعالیت بدنی نوجوان و تعداد روز و ساعات تمرینی در طول هفته، ورزشکاران به سه دسته با سطح تمرین خفیف، متوسط و شدید تقسیم شدند. از جدول تانر برای ارزیابی شاخص های بالیدگی جنسی و تعیین وضعیت بلوغ آزمودنی ها استفاده شد. شاخصهای نموی آزمودنی ها به روش مقاومت بیوالکتریکی اندازه گیری شد. . برای بررسی و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس در سطح معنی داری (0.05?p) استفاده شد. یافته ها : با توجه به نتایج تحلیل کواریانس در ورزشکاران پیش، حین و پس از بلوغ بین رشته های ورزشی با سطوح مختلف تمرین در قد، قد نشسته، طول پا، وزن عضله، آب بدن، وضعیت بلوغ، سن قاعدگی، رشد سینه و موهای زهار تفاوت معنی داری یافت نشد(0.05?p). اما تفاوت معنی داری در وزن، وزن چربی و درصد چربی بین دختران نوجوان ورزشکار با سطوح مختلف تمرین وجود داشت (0.05?p) نتیجه گیری : ژیمناست ها، والیبالیست ها و بازیکنان تنیس روی میز دختر نوجوان با سطوح تمرین خفیف، متوسط و خفیف تمایل دارند الگوی نمو و بالیدگی جنسی طبیعی را نشان دهند و سطوح مختلف تمرین تأثیر مطلوبی روی توده بدنی دارد.